Faits Divers

We schrijven oktober 1983 in Saint-Martin-le-Noeud, in Oise (Frankrijk). Jean-Yves Larousse, toen 15 jaar oud, was er getuige van een gruwelijke tragedie. Zijn hele familie werd voor zijn ogen afgeslacht. Jean-Yves zal de enige overlevende zijn van deze hallucinante slachtpartij.  

In de nacht van 5 op 6 oktober 1983 veranderde alles voor dit Franse gezin, dat voordien een vredig en gelukkig bestaan leidde. Het begon allemaal 's avonds aan tafel. De familie verzamelde zich rond een herderstaart, bereid door Caroline, de zus van Jean-Yves, en haar ex-vriend Pascal. "Het verraste me om hem daar te zien. Mijn moeder was ook verrast, want met mijn zus was het de laatste tijd een beetje ingewikkeld", legde Jean-Yves uit aan Franceinfo.

Het laatste avondmaal
Vanaf de eerste hap voelde de vader van Jean-Yves zich ongemakkelijk. De maaltijd smaakte anders, er klopte iets niet. Ex-vriendje Pascal had het hele gezin gedrogeerd met slaappillen. "Ik herinner me dat mijn moeder zei: 'Pascal heeft ons gedrogeerd'. Ik begreep het helemaal niet. Ik wist niet wat dat betekende. Ik was stomverbaasd. We vielen allemaal in slaap en ik ging naar bed", vertelt hij verder.

Het is het geluid van een deur, snelle voetstappen in huis en een beestachtige ademhaling die Jean-Yves uit zijn diepe slaap wekten. Nog steeds een beetje slaperig en vechtend tegen de effecten van de drugs, stond de 15-jarige knaap op en stapte hij naar de gang. “Daar, in de gang, hoor ik een zeer krachtige ademhaling, het leek wel de ademhaling van dieren, een beestachtige en oncontroleerbare ademhaling. En ik zag een mes naar binnen schijnen, ik weet niet waar het licht vandaan kwam, maar ik zag iets metaalachtigs op mij afkomen. Ik werd uit elkaar gescheurd. (...) Ik raakte voor de tweede keer gewond aan mijn dijbeen. En ik werd voor dood achtergelaten."

Vechten tegen de werking van de drugs
Even later kwam de tiener opnieuw wat meer tot bewustzijn en besefte hij dat er een absolute nachtmerrie in zijn huis aan de gang was. Hij ging zich onder een bureau verstoppen. Vanuit deze schuilplaats hoorde hij de gruwel die ondertussen plaatsvond. Zijn zus werd een paar meter bij hem vandaan met een mes afgeslacht. Jean-Yves viel weer in slaap door de werking van de drugs die de dader hem had toegediend. Het is een invasieve en dikke rook die hem opnieuw uit zijn verdoving zal wekken. Om te overleven zal hij zijn krachten verzamelen en naar de voordeur rennen, zich bewust zijnde van de tragedie: zijn moeder, zijn vader en zijn broer liggen op de grond. En de hel kende die dag geen grenzen, want 200 meter verderop zal Jean-Yves, zodra hij de poort van zijn huis was gepasseerd, zijn grootouders aantreffen, bewusteloos in een plas bloed. Hij was van plan hulp bij hen te gaan zoeken, aangezien hun huis naast het zijne is. Maar ook zij waren dood.

'Iedereen verdient een tweede kans'
Ex-vriendje Pascal Dolique werd gearresteerd en gaf toe dat hij “zes van de zeven leden van de familie van zijn ex-vriendin” had vermoord. Uit liefdesverdriet, frustratie en sentimentele wanhoop. Hij herhaalde deze woorden tijdens zijn proces in 1989.” meldt Franceinfo. De moordenaar wordt veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf, waarvan 18 jaar effectief. Vandaag is hij opnieuw een vrij man.

Jean-Yves stichtte intussen zijn eigen gezin. Hij hield dit bloedbad dat hij als tiener beleefde lang voor zich. Maar schreef het vervolgens neer op papier. Als enige overlevende vertelt hij de tragedie in “L'écho des ombres”, een werk dat hij samen met zijn dochter Camille en de journalist Constance Bostoen schreef. Hij getuigt voor anderen om het taboe te doorbreken zodat zijn last niet die van volgende generaties wordt. Kalm, zachtaardig, veerkrachtig. Op de set van de Franse tv-show 'Ça commence aujourd’hui' zei hij: “iedereen verdient een tweede kans”.

(Tagtik/Source: France Info/Illustration picture: Unsplash)