Music

Hij werd in 1941 geboren in Newark, New Jersey, in een Joodse familie van Hongaarse afkomst en is de zoon van een lerares Engels en een muzikant.


Voordat hij aan een solocarrière begon, werd hij eerst bekend door zijn samenwerking met Art Garfunkel, die hij ontmoette op zijn school in Forest Hills, in de wijk Queens in New York. Samen vormden ze eind jaren 50 het duo Simon & Garfunkel, dat vandaag de dag nog steeds bekend staat om hun verfijnde vocale harmonieën op een meestal akoestische, folkachtige begeleiding.

Ook geïnspireerd door hun tijdgenoten The Everly Brothers (die ze zelfs wel eens op het podium uitnodigden), hadden ze hun eerste hit in 1957 met de single “Hey Schoolgirl”. Afgezien van het beroemde “Concert In Central Park” in 1982 (een kortstondige reünie die als voorwendsel diende voor een korte wereldtournee), namen Simon & Garfunkel tussen 1964 en 1970 slechts 5 albums op die, net als “Sounds Of Silence” (1966) en “Bridge Over Troubled Waters” (1970), een onuitwisbare stempel drukten op de geschiedenis van de Amerikaanse popmuziek. Niet alleen de titelsongs van deze twee albums, maar ook “Mrs Robinson”, “El Condo Pasa”, “Slip Slidin' Away”, “Bye Bye Love” en “Cecilia” zijn de generaties overstegen en worden al eeuwenlang gebruikt als slaapliedjes op scoutskampen.


In de loop van zijn solocarrière, die begon met “The Paul Simon Songbook” in 1972, heeft de zanger een indrukwekkend aantal melodieën gecomponeerd die de jaren met dezelfde relevantie hebben doorstaan. Laten we eens kijken naar de liedjes die zijn opgedragen aan of geïnspireerd door zijn liefdes. Al in de tijd van Simon & Garfunkel zingt Simon over zijn eerste verliefdheid. De Engelse Mary Chitty is het hoofdonderwerp van “Kathy's Song”. Zijn scheiding van Peggy Harper in 1975 vormt de achtergrond voor “50 Ways To Leave Your Lover”, een van zijn mooiste liedjes. Hij schreef “Hearts & Bones” voor de actrice Carrie Fisher, die zijn tweede vrouw zou worden, een ietwat chaotisch huwelijk. Voor zijn derde officiële relatie schoof hij uiteindelijk de ring om de vinger van Edie Brickell, zangeres van The New Bohemians, in mei 1992. Hij was ongetwijfeld in de ban geraakt van “What I Am”, hun hitsingle die in november 1988 werd uitgebracht. 


Paul Simon was ook acteur en verscheen kort in Woody Allen's “Annie Hall” en in “One-Trick Pony” in 1980, waarvoor hij ook het script schreef. Hij wordt ook herinnerd voor zijn inzet in de strijd tegen de apartheid in Zuid-Afrika. In die tijd had Johnny Clegg, alias de White Zulu, dezelfde strijd al omarmd met “Scatterings Of Africa”, maar Paul Simon was niettemin een van de eersten die naar de getto's van Johannesburg trok om samen te werken met Ladysmith Black Mambazo en de Boyoyo Boys. Zijn aanpak kreeg gemengde reacties. Artists United Against Apartheid beschuldigde hem niet alleen van culturele toe-eigening, maar ook van het breken van het embargo van de Zuid-Afrikaanse regering. Niettemin hebben het album “Graceland” in 1987 en de tournee die volgde met de meeste Afrikaanse artiesten naar mijn mening een bijdrage geleverd aan de geleidelijke afschaffing van de rassenwetten van het regime van Frederik De Klerk vanaf februari 1990.



Paul Simons laatste album, het mystieke Seven Psalms, werd uitgebracht in 2023. Het is een drieëndertig minuten durend akoestisch stuk gezongen in de stijl van een troubadour...


(Fausto with AK - Foto: Etienne Tordoir)

Foto: Paul Simon met Ladysmyth Black Mambazo op het podium van Vorst Nationaal in Brussel (België) tijdens de “Graceland” tour op 4 februari 1987 (© Etienne Tordoir)