Geboren op 30 november: Billy Idol, de (zachtaardige) rebel van Generatie X

Voordat hij aanspraak maakte op de Idol-status, werd hij in 1955 geboren als William Broad in Stanmore, Middlesex.  

De annalen van de Britse punkgeschiedenis vermelden een zeer korte periode bij Siouxsie's Banshees. Terwijl de meeste exegeten moeite hebben om hier overtuigend bewijs van te vinden, herinnert de gothic hogepriesteres zich deze nogal luidruchtige 18-jarige. “Hij noemde zichzelf al Idol en had een vrij hoog zelfbeeld,” herinnert ze zich. 

Hoewel hij niet verstoken was van talent, verre van zelfs, zag Billy muziek niet alleen als een sociale lift maar ook als de ideale weg naar roem. Dus hij doet alles wat hij denkt dat nodig is om daar te komen.  Aanvankelijk werd hij als gitarist ingehuurd door Generation X (die de zogenaamd echte punkers altijd te pop vonden), maar hij verspilde geen tijd om na het vertrek van zanger Gene October de microfoon te grijpen en zo de positie in te nemen die hij altijd al voor zichzelf had gewild: nummer één!

Hij componeerde “Dancing With Myself”, het enige echte bravourenummer van Gen X in 1980. Hier horen we al de beitelende gitaren die zijn handelsmerk zouden worden, en de vreemde cocktail van glamoureuze bad boys die het kenmerk werd van “Rebel Yell” in november 1983.  

De Engelse zanger beschouwde Gen X slechts als een opstapje. Toen ze uit elkaar gingen, keerde hij terug naar de Verenigde Staten, waar hij al vier jaar van zijn jeugd had doorgebracht. Hij maakte gebruik van het opkomende muziekkanaal MTV om gelikte video's te produceren, vaak met smachtende wezens. In 1990, voor “Cradle Of Love”, stal Betsey Lynn George zelfs de show.

Hoewel hij in zijn vier decennia durende carrière een dozijn albums heeft opgenomen (zijn laatste poging in 2022 was de EP “The Cage”), waren het zijn gelijknamige debuutalbum uit 1981 en vooral “Rebell Yell” uit 1983 die zijn reputatie verstevigden. “White Wedding“ en “Hot In The City” van het eerste album, evenals “Rebel Yell”, “Eyes Without A Face” en “Flesh For Fantasy” van het tweede, zijn systematisch terug te vinden op alle compilaties die hij met een metronomische regelmaat heeft uitgebracht. De toepasselijke naam “Greatest Hits” uit 2001 geeft een overzicht van zijn tijd aan de top van de hitlijsten.

  Zijn glamoureuze peroxidepunklook mag dan wat van zijn glans hebben verloren met de eerste rimpels en het verschijnen van wit haar, maar de Idol van de (niet zo) jeugd behoudt zijn onrustige charme. Ook al heeft hij al tijden niet de hoogten bereikt waar hij altijd van gedroomd heeft, Billy is nog steeds een Idol!  

Foto: Billy Idol op het podium van Vorst Nationaal in Brussel (België) op 34 november 1990