Motorsport

Voor Charles Leclerc, die al sinds zijn kindertijd fan is van Ferrari, zou het winnen van een titel voor de Scuderia een echte prestatie zijn. Waarom niet volgend jaar?

Charles Leclerc neemt de dingen nooit licht op. Op donderdag, toen we op hem wachtten op het schaduwrijke terras van Ferrari in de paddock, was de Monegask verdiept in gegevens met zijn ingenieurs om deze laatste ronde van het kampioenschap zo goed mogelijk voor te bereiden. Het beloofde kwartier voor het interview ging dus verloren in het bestuderen van de piloot. Toen hij beneden kwam, stond een collega op zijn beurt te wachten. Er was echter geen sprake van dat hij L’Équipe, waarvan hij de voorpagina’s ijverig verzamelt, in de steek zou laten.

De afspraak was gemaakt voor de avond, na de eindeloze dag van donderdag waarop de F1-piloten de ene mediaverplichting na de andere hebben, en het huiswerk met de ingenieurs om de balans op te maken van dit seizoen waarin hun team nog steeds de titel kan winnen. De avond was al lang gevallen, de monteurs van de teams verlieten de paddock en het was nog niet bekend dat Charles Leclerc zondag tien startplaatsen zou worden benadeeld door een batterij die het op het slechtst mogelijke moment begaf. Een kwartier lang praatte de winnaar van Monaco, Monza en Austin dit seizoen rustig verder, zoals beloofd.

“Voor deze laatste Grand Prix heb je de mogelijkheid om de constructeurstitel te winnen met Ferrari en ook nog eens tweede te worden in de coureursstand. Door welke van de twee klassementen ben je meer gemotiveerd?

Beide, maar om eerlijk te zijn ben ik altijd meer geïnteresseerd geweest in de eerste plaats dan in de tweede. Je kent me, daar ben ik een stuk minder enthousiast over. Er is nog steeds de mogelijkheid om de constructeurstitel te winnen en dat motiveert me enorm. Daarna kan ik niet verhullen dat een tweede plaats voor coureurs in een seizoen als dit, waarin we duidelijk niet de favorieten waren qua prestaties… Voor de zomer hadden we, afgezien van Monaco (winst voor Leclerc, Carlos Sainz 3e) en Australië (winst voor Sainz, Leclerc 2e), een beetje te lijden in vergelijking met McLaren en Red Bull.

Telt het winnen van de constructeurstitel echt voor een coureur? Of is het gewoon een bonus?

Er zijn een aantal dingen die meespelen. Ferrari is altijd het team geweest waar ik als kind van droomde. Een wereldkampioenschap winnen met de Scuderia zou als een inwijding zijn, de vervulling van een droom. Dat is één reden. De tweede is dat Carlos en ik de afgelopen vier jaar als gekken hebben gewerkt om deze positie te bereiken. Dus om deze samenwerking (Sainz zit volgend seizoen bij Williams) op deze manier af te sluiten zou een speciale betekenis hebben en zou het perfecte einde van een cyclus zijn. Ten derde wil ik nog steeds zeggen dat voor elke coureur het winnen van een titel telt. We vergeten dat dit ook een teamsport is en het zou een beloning zijn voor al het werk in de fabriek en op het circuit.

En als ik daaraan toevoeg dat het met deze kroon de eerste titel zou zijn voor Frédéric Vasseur, je baas, met wie je zo goed kunt opschieten…

Ja, natuurlijk, maar dat is logisch (hij barst in lachen uit). Ik heb je dat al zo vaak verteld in interviews. Fred en ik kennen elkaar al zoveel jaren. Hij heeft me altijd enorm geholpen en ik heb altijd gezegd hoe fundamenteel hij was in de mentaliteitsverandering bij Ferrari. En als we vandaag in deze positie zijn, dan is dat natuurlijk vooral dankzij hem en de mentaliteitsverandering die hij teweeg heeft gebracht bij de Scuderia.

Van buitenaf zie je er heel ontspannen uit, of veel minder gespannen dan McLaren (het Britse team staat met 21 punten bovenaan in de constructeursstand)…

Dat is maar goed ook en bevestigt wat ik je net heb verteld. Fred is zijn kracht. Hij weet altijd een stapje terug te doen om te voorkomen dat hij door emoties wordt overmand, vooral in dit Italiaanse team dat er vaak door wordt overmand.

Hij heeft altijd de juiste woorden om de troepen gerust te stellen of te motiveren als het goed of minder goed gaat. En voor deze finale gaat hij op dezelfde voet verder en weet hij te kalmeren.

Werd je geïnspireerd door je baas om zo kalm te blijven tijdens het weekend in Monaco, dat je uiteindelijk won?

Ik heb altijd de indruk gehad dat ik mijn GP niet op een andere manier benader. Ik heb verschillende keren in een goede positie op de grid gestaan voordat er dingen gebeurden die buiten mijn schuld alles verpestten. Dit jaar voelde ik me net zo rustig als in andere seizoenen, maar ja, misschien heb je gelijk, ik ben volwassener geworden. Ik heb mezelf kunnen kalmeren en niet te veel proberen te doen. Ik denk zelfs dat dat mijn grootste probleem van het jaar was. In het verleden heb ik vaak kansen gemist omdat ik te veel wilde doen. Dit jaar kan ik me niet echt een race herinneren waarin ik een grote fout heb gemaakt.

Waar draait het om in de strijd tegen McLaren tijdens deze laatste Grand Prix?

In een weekend als dit moeten we van A tot Z perfect zijn, want zelfs als wij eerste en tweede eindigen en zij drie en vier, dan winnen ze nog. Dus we hebben een beetje succes nodig. We moeten ons goed kwalificeren en een uitzonderlijke race rijden.

Vind je het circuit van Yas Marina leuk?

Ik zal je verrassen, maar ja, ik vind het er erg leuk. Ook al heb ik hier nog nooit gewonnen, ik heb het best goed gedaan (drie podiumplaatsen waaronder twee tweede plaatsen in de afgelopen twee jaar).

Wat hoop je met deze auto te bereiken in 2025? Om te strijden voor de twee titels?

Dat is altijd het doel als je aan een seizoen begint (lacht hij). Maar het is nog te vroeg om dat te zeggen…

Je vriend Pierre Gasly vertelde ons eerder dat hij vorig jaar in december al wist dat zijn Alpine aan het begin van het jaar nergens te bekennen zou zijn…

(Hij onderbreekt.) Sta me toe heel voorzichtig te blijven. Ik ga u niet vertellen dat onze auto briljant is, want je weet nooit wat de concurrentie van plan is.

Maar kunt u ons vertellen of u tevreden bent met de auto?

Absoluut. Ik ben erg blij met de auto, maar vooral met de manier waarop we werken.

Volgend jaar verander je van teamgenoot. Met Lewis Hamilton…

(Meteen.) Het is iets waar ik enorm enthousiast over ben. Want het is Lewis Hamilton, en hij heeft een ongelooflijke staat van dienst (7 wereldtitels, 105 Grand Prix-overwinningen). Voor mij is het een enorme kans om te leren en te zien hoe hij werkt. En het team zal ook een andere manier van werken ontdekken, wat geweldig is. Het zal de hoofden van de jongens openen. En ik wil laten zien wat ik kan met Lewis in dezelfde auto.

We hebben jullie dit jaar veel met elkaar zien praten. Was dat om een band met hem te creëren?

Nee, het is iets natuurlijks. We hebben in het verleden altijd discussies gehad. Maar sinds we weten dat we volgend jaar samen zullen zijn, hebben we meer gesprekken. Over de twee passies die we delen buiten de autosport, muziek en mode. Op sportief gebied zijn we allebei ontwijkend geweest. We willen elkaar geen geheimen vertellen, we blijven concurrenten (hij lacht).

Hebben jullie al een diner gepland, wanneer hij officieel aankomt in Maranello of eerder?

Nog niet. Maar in Monaco, of in Maranello, worden we buren. We zullen veel tijd met elkaar doorbrengen in januari, februari en maart, dus we zullen de gelegenheid hebben om dat te doen.

Zie je jullie tweeën vechten om de titel?

Natuurlijk kunnen we dat! Dat zou betekenen dat we het echt goed gedaan hebben. Dat zou uitzonderlijk zijn.

Ben je niet bang dat Frédéric Vasseur een van jullie zal bevoordelen?

Als er niemand anders tegen ons is, nee. Daar ben ik van overtuigd. Daar ben ik van overtuigd.

(Fréderic Ferret/L’Équipe via Tagtik/Pic: L'Equipe)