People

Een maand opvang nodig voor de kinderen? Offer 5 vakantiedagen op.

Start met het zoeken van een gepaste locatie (dat kan de buurtschool zijn, chirolakaal …) waar kinderen kunnen spelen onder begeleiding van één of twee ouders (afhankelijk van het aantal kinderen dat wordt opgevangen). Dan stel je een beurtrol op.

Vervolgens zorg je voor duidelijke afspraken:
“Welke ouders komen oppassen en wanneer? Hoe wordt de sleutel van de locatie doorgegeven? Wat eten de kinderen ’s middags: wordt er gekookt, of moeten ze een lunchpakket meebrengen?” Het is belangrijk dat die praktische kant van de zaak goed geregeld is, zegt Lies Wallaert van Cokido, een organisatie die dit soort opvanginitiatieven begeleidt. “Daarnaast staan er ook andere kwesties op de vergaderagenda. Mag er tv gekeken worden? Als een opvangouder verhinderd is, mag er dan een babysit komen? Welke vieruurtjes zijn toegelaten? Het is handiger om vanaf het begin op één lijn te starten, dan halverwege te moeten bijsturen.”

Dan maak je een online agenda op waar alle ouders kunnen aangeven wanneer ze opvang nodig hebben en wanneer ze zelf kunnen zorgen voor opvang.

Liesbet Depauw uit Gent co-organiseert al een paar jaar het vakantieopvangproject De Ravotterij, met en voor gezinnen uit de buurt. “Voor een woensdag vind je gemakkelijker een opvangouder dan voor een maandag, dus na het invullen van de agenda blijven er nog wat gaatjes. Tijdens een vergadering waarop alle ouders aanwezig zijn, worden die ingevuld.” Handig om te weten: voor een groep tot twaalf kinderen heb je elke dag twee oppassers nodig. Vanaf kind nummer dertien komt daar toch best een derde bij. Sommige groepen hebben liefst dezelfde leeftijden bij elkaar. “Maar het kan ook met een groep van 2.5 tot 7-jarigen, dan zorgen de ouderen voor de kleintjes.”

“Leuk voor ouders én kinderen”
“Ook voor de kinderen is dit leuk”, zegt Hans Van Crombrugge van het Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen. “Met vriendjes en ouders in de buurt is de sfeer informeler en huiselijker dan in een professionele opvangomgeving. Ouders gedragen zich ook anders met vriendjes erbij, waardoor de kinderen hen ook eens van een andere kant leren kennen. Zo’n eigen opvanginitiatief vraagt veel engagement, maar dat ontgaat de kinderen zeker niet. Ze zijn heel gevoelig voor betrokkenheid van hun ouders. Ze worden niet weggebracht, hun ouders maken tijd voor hen, zijn er voor hen. Het is zoals met speelgoed: koop je hen iets nieuws of speel je zelf mee? Dat laatste vinden ze altijd leuker.”

(Skwadra by Tagtik/Source: Het Nieuwsblad/Illustration picture: Pixabay)