Sport

Erik ten Hag zat in de gevarenzone wegens Manchester United’s slechtste eindklassement in 30 jaar (8e) maar is nu eindelijk gerustgesteld door Jim Ratcliffe en de nieuwe directie van MU.

Het slechtste Premier League-seizoen in de geschiedenis van Manchester United werd de 54-jarige Erik ten Hag niet fataal. De magie van de FA Cup, die Man United op Wembley won van Manchester City (2-1), redde de Nederlandse coach na zijn achtste plaats in de Premier League en nadat Sir Jim Ratcliffe, minderheidsaandeelhouder via Ineos maar hoofd sport, alle alternatieven had geëvalueerd.

De club begon zelfs onderhandelingen om het contract van ten Hag te verlengen tot na 2025, in de veronderstelling dat hij nog beter zou presteren onder de nieuwe sportief directeur. Voordat de club toch weer koos voor de voormalige Ajax-coach, had United een aantal kandidaten onderzocht. Ratcliffe had de afgelopen weken zelfs gesprekken gevoerd met Thomas Tuchel (50) in Monaco. De namen van Mauricio Pochettino (52), Thomas Frank (50), Roberto De Zerbi (45) en zelfs huidig Engelands bondscoach Gareth Southgate (53) werden ook genoemd, terwijl de veelbelovende Kieran McKenna (38) uiteindelijk besloot om bij Ipswich te blijven.

Ten Hag zou daardoor wat ademruimte en legitimiteit kunnen krijgen, in een proces dat wordt geleid door Ratcliffe en medevoorzitter Joel Glazer. Ratcliffe lijkt van mening te zijn dat de reorganisatie van de sportieve cel genoeg zal zijn om het momentum van de club te veranderen. Omar Berrada, die overkomt van Manchester City, wordt vanaf volgende maand algemeen directeur.

Het track record van Ten Hag is een derde plaats in de competitie en een League Cup vorig seizoen, en dit seizoen een FA Cup, maar ook wel een laatste plaats in de groepsfase van de Champions League en een ongelooflijke achtste plaats in de Premier League, met het eerste negatieve doelsaldo (-1) sinds 1990. Tijdens de 21 seizoenen van sir Alex Ferguson in de Premier League, van 1992 tot 2013, had MU gemiddeld een positief doelsaldo van +44.

Met de steun van de supporters, en in het bijzonder de groep ‘The Red Army’, die hem opriep aan te blijven, werd Ten Hag gered door zowel zijn bekeroverwinning als door de manier waarop hij jonge spelers inbracht. Zo bracht hij Alejandro Garnacho naar een hoger niveau en liet hij Kobbie Mainoo, straks met Engeland actief op het EK, debuteren. Hij kon echter ook worden afgerekend voor een duur en vaak mislukt aankoopbeleid (Anthony, Jadon Sancho, Mason Mount), evenals een epidemie van blessures die hij vaak als excuus heeft gebruikt.

Vorige week wees zijn landgenoot en voorganger in deze functie, Louis van Gaal, erop dat hij bij Man U was ontslagen nadat hij de beker had gewonnen en dat er een tijd was dat je buiten de top vier viel. Maar politiek gezien won Ten Hag de strijd, die hij begon op Wembley op de avond van de bekerwinst, door te zeggen: “Als ze me hier niet willen, ga ik naar een andere club om trofeeën te winnen. Dat is wat ik mijn hele carrière heb gedaan.“ Hij zal altijd herinnerd worden als de man die Cristiano Ronaldo naar de uitgang verwees en een achtste plaats overleefde. Maar hij zal ook de man zijn die twee trofeeën won in twee seizoenen.

(Vincent Duluc/L’Équipe via Tagtik/Pic: L'Equipe)