Gent-Wevelgem: de klassieker voor spurters die niet altijd op een spurt eindigt

Gent-Wevelgem zat vroeger geprangd op een weekdag tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, maar de klassieker waar ook de spurters van het peloton hun zinnen kunnen op zetten, wordt nu al enkele jaren op een zondag gereden.

Sinds 2011 wordt Gent-Wevelgem, officieel onder de naam 'Gent-Wevelgem In Flanders Fields', gereden op de zondag tussen Milaan-San Remo en de Ronde van Vlaanderen. Vorig jaar ging de wedstrijd voor het eerst van start in Ieper en niet meer in Deinze. Het parcours van 233 kilometer vormt een grote acht, met een passage die bijna tot aan de kust reikt, langs de befaamde 'Moeren', waarna het peloton opnieuw het binnenland intrekt.

Een rijk palmares

De wedstrijd werd altijd al gereden tussen twee grote monumenten van het wielrennen en het belang en de waarde van Gent-Wevelgem worden duidelijk als we naar de erelijst kijken waar heel wat grote kampioenen op prijken. Van Looy (3 zeges), Anquetil, Merckx (3 zeges), Hinault, Moser, Raas: allemaal namen die benadrukken dat de klassieker niet zomaar een wedstrijd is.

Het parcours van Gent-Wevelgem ligt niet vol kasseistroken of hellingen en dankt zijn status als 'klassieker van de spurters' dan ook aan het niet al te moeilijke parcours. De beklimming van de Kemmelberg en de gevaarlijke afdaling ervan liggen ook op meer dan 30 kilometer van de aankomst. De opeenvolging van hellingen die moeten worden overwonnen (Scherpenberg, Vidaigneberg, Baneberg, Monteberg/Kemmelberg, meestal twee keer en in de twee richtingen) valt mager uit in vergelijking met de andere typisch Vlaamse klassiekers die een ander beeld geven van België als een 'vlak land'. Enkele kasseistroken en grindwegen in de Westhoek maken het parcours toch nog verraderlijk.

De spurters zijn niet altijd aan het feest…

Sinds de jaren 1980 zakken de spurters graag af naar Gent-Wevelgem om hun erelijst te verrijken met een vermaarde en historische wedstrijd. De Italiaanse spurtbom Mario Cipollini won drie keer de wedstrijd, zijn laatste zege zelfs na een ontsnapping met een klein groepje. Ook Tom Boonen schreef Gent-Wevelgem drie keer op zijn naam. Op de erelijst staan andere gerenommeerde spurters als Eric Vanderaerden, Sean Kelly, Guido Bontempi, Djamolidine Abdoujaparov, Tom Steels, Oscar Freire, Peter Sagan, Thor Hushovd en Alexander Kristoff.

Wie volgt Pedersen op ?

In de laatste edities is de race echter zelden geëindigd op een massaspurt. Vorig jaar ging op een tiental kilometer van de eindstreep een klein groepje van 9 renners ervandoor, met Wout van Aert, Mathieu van der Poel, Mads Pedersen, Matteo Trentin, Alberto Bettiol, John Degenkolb, Stefan Kung, Florian Sénéchal en Yves Lampaert. Mads Pedersen kon profiteren van de rivaliteit tussen Wout en Mathieu: de Deen was sneller dan het trio Matteo Trentin, Florian Sénéchal en Alberto Bettiol dat op twee kilometer van de streep zich had kunnen loswerken.

Dit jaar luisteren de spurters met dienst naar de namen Sam Bennett en Davide Ballerini (Deceuninck-Quick-Step), John Degenkolb (Lotto Soudal), Elia Viviani en Christophe Laporte (Cofidis), Arnaud Démare (FDJ), Giacomo Nizzolo (Qhubeka), Matteo Moschetti (Trek), Alexander Kristoff en Fernando Gaviria (UAE) en Tim Merlier (Alpecin).

In het peloton dat in Ieper de start neemt en onder de Menenpoort aan de klassieker begint, zitten echter nog tal van andere renners die ervan dromen om met de zege aan de haal te gaan na een ontsnapping of een solo.

(Fausto by Tagtik /Picture : Unsplash)

Gent-Wevelgem is zondag 28 maart live te volgen bij Sporza op één, vanaf 9u30 tot 11u00 en vanaf 13u30 tot de aankomst die rond 16u45 wordt verwacht.

Video: In 2005 pakt Nico Mattan de mooiste zege uit zijn carrière na een ongelooflijke terugkeer en een duel met Juan Antonio Flecha en Baden Cooke. Aangemoedigd door joelende en enthousiaste supporters en handig gebruikmakend van de motoren zorgt Mattan voor een onvergetelijke editie van Gent-Wevelgem. De commentaar in het Engels is van wijlen Paul Sherwen.

Video: In 2015 wint de Italiaan Luca Paolini een bijzonder winderige editie. De renners moeten alle zeilen bijzetten om recht te blijven op de fiets, toch belanden enkelen in het decor.