Wielrennen

Zegt de naam Ronny Claes u iets? Nee? Hij tekende nochtans voor een gedenkwaardige prestatie in de geschiedenis van het Belgische wielrennen die niet om gedenkwaardige prestaties verlegen zit.

Claes, geboren in 1957, gooide hoge ogen als amateur en werkte als postbode toen veel profploegen bij hem kwamen aankloppen. In 1980 werd hij prof, maar hij stopte al in 1984, toen hij nog maar 27 was. Op zijn palmares prijken ritwinsten in de Ronde van het Baskenland en in de Ronde van Romandië in zijn debuutjaar 1980.

In datzelfde jaar werd hij ook derde in Luik-Bastenaken-Luik, weliswaar op 9'24" van de winnaar Bernard Hinault. Wat gedenkwaardig is aan deze editie van 1980, is dat die verreden werd in de meest Siberische omstandigheden ooit. Sneeuw en kou teisterde het peloton zodanig dat van de 174 vertrekkers er maar 24 de finishlijn haalden van deze 'neige-Bastogne-neige'.

De helft van het peloton stapt al van de fiets na een uur koersen, na twee uur is het peloton uitgedund tot zo'n 60 renners. Hinault zou later beweren dat hij op 80 kilometer van de finish zijn aanval inzette om het warm te krijgen. Hij bereikt Luik met bevroren vingers. Naar verluidt zou hij die pas drie weken later opnieuw kunnen bewegen en zou hij er voor de rest van zijn leven last van blijven hebben. Na Hinault komt de Nederlander Hennie Kuiper als tweede over de streep, samen met Ronny Claes, op 9'24".

(Fausto by Tagtik/Picture: Belga)