Wielrennen

Tyler Farrar is geboren op 2 juni 1984 in Wenatchee, in de Amerikaanse staat Washington: hij is dus een Amerikaan, maar kan net zo goed worden beschouwd als een geadopteerde Gentenaar. Vanaf 2005 kwam hij immers samen met zijn vriendin Stephanie wonen in de streek rond Gent.

Hij integreerde zich goed in Vlaanderen en kon de journalisten te woord staan in het Engels en het Nederlands. Die taal leerde hij bij Noël Dejonckheere in Izegem, waar hij bij de beloften debuteerde.

Farrar reed vanaf 2001 in het profpeloton, maar tot 2005 was dat bij kleinere ploegjes (Mercury en Health Net). In 2005 begon hij koersen te winnen, waaronder een rit in de Ronde van de Toekomst. Dat ging in Frankrijk niet ongemerkt voorbij zodat hij een contract aangeboden kreeg bij Cofidis. Twee jaar lang zou hij in het rode shirt rijden, maar daar stapelde hij vooral ereplaatsen op in kleinere koersen.

Vanaf 2008 fietste hij voor Garmin en in die kleuren begon hij vaker de neus aan het venster steken. Hij won een rit in Poitou-Charentes en reed een pak ereplaatsen bij elkaar in de Ronde van Portugal.

In de lente van 2009, even voor zijn 25e verjaardag, won hij de derde rit in Tirreno-Adriatico, voor Mark Cavendish. In de daaropvolgende Giro en Tour volgde opnieuw een hele resem ereplaatsen. Hij won de Vattenfall Cyclassics in Hamburg en pakte daarna zijn eerste overwinning in een grote ronde in de Vuelta van 2009.

2009 en 2010 werden zijn beste jaren: met twee etappes in de Giro en twee in de Vuelta van 2010, een tweede zege in Hamburg, een overwinning in de Scheldeprijs en een zege in de Driedaagse van De Panne toonde hij zich bij de snellere mannen van het peloton.

In 2011 kende hij het zwartste seizoen van zijn leven toen hij zijn goede vriend en trainingsmakker Wouter Weylandt verloor: die verloor het leven in de Giro. Tyler Farrar, enorm aangedaan, gaf de volgende dag in de Giro op.

In juli eerde hij zijn boezemvriend door winst in een etappe in de Ronde van Frankrijk, waarbij hij het W-teken maakte, als eerbetoon aan Wouter. Die dag werd hij lid van een select clubje van renners die etappes wonnen in de drie grote rondes.



Hij won nog een rit in de Giro van 2012 (een ploegentijdrit) en pakte nog overwinningen in de rondes van Qatar, Colorado en Californië, maar zijn beste tijd had hij gehad.

Begin 2018, op zijn 33e, stopte Tyler Farrar als profwielrenner. Na 15 jaar in het peloton en 31 zeges was het genoeg geweest voor de Amerikaanse spurter. Hij keerde terug naar de Verenigde Staten en werd daar… brandweerman.

(DC/Picture: Unsplash)

Another addition to the did you know Roglic was a ski Jumper? collection
Well, Tyler Farrar became a firefighter ?? pic.twitter.com/0szAQHbHEa

— Ginevra (@ginevragarga) March 24, 2020