Wielrennen

Mathieu Van der Poel, bleef zondagavond nuchter na zijn tweede overwinning op rij in Roubaix en zijn derde van het seizoen in slechts vijf wedstrijden. Hij sprak eenvoudige woorden met ingetogen emotie.

Hoe ging het vandaag?

Mijn benen zijn al heel lang heel goed. Ik heb ook kunnen rekenen op een zeer goede ploeg, dus ik ben erg blij. Het was echt mijn beste dag in de klassiekers. Mijn benen waren ongelooflijk. En met nog 60 km te gaan dacht ik dat het tijd was om aan te vallen. Hoewel ik de race moeilijker wilde maken, verwachtte ik helemaal niet alleen te zijn, maar er was meteen een groot gat, dus ik bleef gaan, en omdat ik ook de wind in mijn rug had…. kon ik gemakkelijk mijn voorsprong behouden. Maar ik bleef op mijn hoede, want je weet nooit hoe je rivalen reageren en hoe hun conditie is. Ik wist gewoon dat ik in topvorm was.

Vandaag leek het alsof winnen bijna normaal is voor je.

Nee, nee, het is absoluut niet normaal om Parijs-Roubaix te winnen. Het is een kinderdroom om deze wedstrijd te winnen en om het te doen in de wereldkampioenstrui is heel speciaal. Toen ik jonger was, dacht ik dat ik me uitsluitend aan het veldrijden zou wijden, maar dit is ongelooflijk… Toen ik kon genieten van de laatste momenten in mijn eentje, was het heel speciaal, het gaf me vleugels. Het was echt een buitengewone dag. Ik voelde me in dezelfde vorm als tijdens de wereldkampioenschappen in Glasgow.

Voelde je je beter dan tijdens de Ronde van Vlaanderen vorige week? Was je minder gestrest?

Het is een heel andere wedstrijd dan de Ronde, waar we te maken hadden met slecht weer (regen en wind langs het hele parcours). Bovendien heb ik de neiging om me beter te voelen na een aantal wedstrijden. Vandaag voelde ik me beter. En het was goed om een pauze te hebben genomen na Vlaanderen, om naar het zonnige Spanje (Calpe) te gaan tussen de twee wedstrijden, om mijn batterijen op te laden voor Parijs-Roubaix.

Wat vond je van de beroemde chicane bij de ingang van de Tranchée d’Arenberg?

Gelukkig kwamen we aan met een heel klein peloton. Het was absoluut noodzakelijk dat de koers rustig werd en dat er niet te veel renners waren toen we de chicane naderden, want eerlijk gezegd, toen we een paar dagen geleden het parcours verkenden, vreesde ik dat het erger zou zijn.

Je volgende uitdaging is Luik-Bastenaken-Luik over twee weken…

Ja, ik zal er zijn. Ik vind het alleen jammer dat sommige van mijn rivalen er niet zullen zijn (Remco Evenepoel is geblesseerd), maar ik wil het proberen. Ik wil proberen te winnen, ook al weet ik dat het ondanks mijn huidige niveau niet makkelijk zal zijn.

(Ghislaine Mouline/L’Équipe via Tagtik/Pic : L'Equipe)