Ongewoon

Het is zomer en we schrijven 1948 in Châtelaillon, een stad in het zuidwesten van Frankrijk. Twee broers, die net een leuke vakantie op het zomerkamp achter de rug hebben, wachten tot hun moeder terugkomt om hen op te halen...

Maar ze zullen haar pas acht jaar later weerzien. Patrice, 7 jaar oud, en Michel, 5 jaar oud, werden aan hun lot overgelaten van 1949 tot 1956. Ze werden niet opgehaald en besloten dan maar om op de plek van het zomerkamp te blijven. Dat deden ze tot het moment waarop ze het levenloze lichaam van de eigenaar van het kamp ontdekten. De man had zelfmoord gepleegd, waarop de kinderen het bos in vluchtten.

De kinderen moesten alles uit de kast halen om te overleven. Daar, in deze wilde en soms vijandige omgeving, moesten ze zich aanpassen, zelf eten zoeken en zichzelf beschermen. Patrice, de oudste broer, leerde jagen. De jongste, Michel, zorgde voor het in stukken snijden van het konijn. Deze laatste verklaarde jaren later ook dat hun complementariteit essentieel was voor hun overleven. Ondanks de bittere kou werden de broers nooit ziek tijdens hun jaren in het bos.

“We realiseerden ons dat we niet bestonden, dat niemand naar ons op zoek was”, legt Michel uit aan Paris Match en 20 Minutes. “Patrice was tegelijkertijd mijn vader, mijn moeder en mijn broer. We hebben een soort van bedrijfje tussen broers opgebouwd. Het is het mooiste wat een mens kan overkomen.”

Het leven van de broers veranderde uiteindelijk drastisch wanneer ze in 1956 in een dorp door hun grootmoeder werden herkend. Hun moeder wilde de jongens na bijna acht jaar plots terug. Maar ze wilde de onafscheidelijke broers niet zelf opvoeden. Patrice werd naar een kostschool in Noord-Frankrijk gestuurd, terwijl Michel op zijn beurt in Parijs moest verblijven.

De film 'Frères' van Olivier Casas, met in de hoofdrollen Yvan Attal en Mathieu Kassovitz, beschrijft dit ongelooflijke verhaal.

(FVDV and AsD for Tagtik/Source: 20 minutes/Illustration: Unsplash)